منظور از اين دادن حقوق به آن به اندازه اى شأن آن كه به آن احتياج دارد مى باشد چون آن در اين صورت مستحق به زكات و سهم سادات (خدا شرف آنان را بيافزايد) مى باشد امّا سهم امام (عليه السلام) آن را ضابطه اى ديگرى است كه آن را حاكم شرعى كه امين برآنست تشخيص مى دهد.
و از خداوند سبحان خواستاريم كه قيام كنندگان به اين امر خطير را به رعايت ضابطه هاى شرعى و تعدّى نكردن از آن ضابطه ها موفق و استوار نمايد تا از عهده اى مسئوليتى كه دارند بيايند و امانت و واجبى كه بر عهده آنها گذاشته شده اداء نمايند تنها توفيق دهنده خداوند متعال است.
به مقدار زكات ضامن است زيرا كه او در فروختن چيزى كه به آن زكات تعلق گرفته تعدى كرده و لازم بود كه پيش از فروختن زكات را بدهد و در اين موقع واجب مى شود بر او كه زكات از خود جنس با خصوصياتى كه آن جنس داشت ولو با خريدن از آن جنس پرداخت نمايد و يا اينكه قيمت فعلى آن را بدهد.
