پیام تسلیت ایت الله سید محمد علی شیرازی

پیام تسلیت ایت الله سید محمد علی شیرازی
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: موت العالم مصیبة لا تجبر و ثلمة لا تسد و هو نجم طمس، و موت قبیلة أیسر من موت عالم

ضایعه اسفناک ارتحال فقیه اهل بیت علیهم الصلوة و السلام، مرجع عالیقدر حضرت آیة الله العظمی سید محمد سعید حکیم رضوان الله تعالی علیه موجب تأثر عمیق و تألم شدید جهان شیعه گردید.

این مصیبت بزرگ که ثلمه ای عظیم و خسارتی جبران ناپذیر است را به ساحت مقدس ولی الله الاعظم حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف و به محضر مبارک مراجع معظم تقلید نجف اشرف و قم و حوزه های علمیه و عموم شیعیان جهان بویژه عراق و به بیت رفیع مرحوم آیة الله العظمی سید محسن حکیم(قدس الله نفسه الزکیة) و اخوان مکرم و آقازادگان معظم و همه ارادتمندان این عالم مجاهد تسلیت عرض نموده، در جوار مرقد مطهر و ملکوتی حضرت اباالحسن علی بن موسی الرضا(صلوات الله و سلامه علیه) علو درجات و حشر با اولیاء طیبین و طاهرین(علیهم صلوات الله) را برای این فقیه عظیم الشأن، و صبر جمیل و اجر جزیل را برای خاندان محترم حکیم و همه ی بازماندگان مسألت می نماییم.(و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم)

مشهد مقدس – 25/ محرم الحرام / 1443

بیت مرحوم آیة الله العظمی شیرازی(ره)

سید محمد علی شیرازی

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

من به شخصى يك مبلغى وام داده ام كه تا مدتى كه قرار گذاشته ايم بدهد و در ميان اين مدت حاضر شد كه مبلغ مزبور را اداء نمايد ولى من مى دانم كه اين مبلغ از راه غير شرعى ( مال حرام ) به دستش آمده است آيا بر من جايز است كه مال خودم را بخواهم كه پس بدهد؟ و چنانكه ندانم مبلغى كه بازگرداندن آن تمام شده و آنكه مصرف آن تمام شده از مال حرام است آيا من گنهكارم و راه حلش چيست؟

اگر بدانى كه مال حرام است جايز نيست كه آن را از آن بگيرى و حق دارى كه مال ديگرى را بخواهى، و اگر حرام بودنش را ندانى گرفتنت مانعى ندارد همانطورى كه اگر ندانى مالى كه به تو داده است حرام است تو گنهكار نمى شوى و گناه را او تحمل خواهد كرد، آرى اگر پس از دريافت يقين كردى كه از مال حرام است لازم است كه آن را تصدق بدهى.

در منطقه ما مسجدى هست در محرم الحرام هر سال مراسم عزادارى و شعاير حسينى برپا مى شود و عادت اهل اين سامان اينست كه موقع وارد شدن به مسجد مقدارى از مال خودشان به عنوان كمك و يا نذر مى دهند و اين عادت را « صينيّه » مى گويند براى امام حسين (عليه السلام) است، و پرسش از اين است كه اين مال براى خود مسجد است و يا براى برپا نمودن عزائى كه به مناسبت شهادت امام حسين (عليه السلام) است؟ و آيا جايز است اين اموال را در بناء مسجد كه احتياج به بناء دارد بكار برد؟

از چگونگى جمع آورى اين اموال اين شناخته مى شود، پس اگر بناء بر اين است كه اموال براى عزادارى امام حسين (عليه السلام) است، همانند اينكه به صندوق نوشته شود مثلاً ( وقف امام حسين (عليه السلام) است ) اين براى مجلس عزادارى حسينى صرف مى شود، و اگر به صندوق نوشته شود ( وقف مسجد است ) آن وقت براى مسجد بايد صرف شود، و يا اگر دليل ديگرى غير از اينها باشد كه دلالت كند بر يكى از دو جهت به آن عمل مى شود.

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود ( انما اقضى بينكم بالبينات والأيمان و بعضكم الحن بحجته من بعض، فايّما رجل قطعت له من مال اخيه شيئاً فانما قطعت له به قطعة من النار ) الوسائل باب: من ابواب كيفية الحكم و احكام الدعوى) همانا من ميان شما بوسيله شاهدها و سوگندها قضاوت مى كنم و برخى از شما زيركتر از بعض ديگر است، پس هر آنكسى كه از مال برادرش بريده (داده) شود همانند آنست كه قطعه اى از آتش به او بريده (داده) شده است، آيا ما از اين حديث استفاده مى كنيم پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كه آراسته با وحى و عصمت بود امكان دارد كه در جريانى كه به آن شاهد اقامه شده، ولى مخالف با واقع است بر خلاف واقع حكم كند همانند اينكه چهار شاهد عادل به زنا نمودن شهادت بدهند در صورتى كه شاهدها اشتباه نموده اند؟

بلى ممكن است اين، و آن با عصمت منافات ندارد، زيرا كه وظيفه اى واقعى همانا حكم كردن به طريقه اى ياد شده است، بلى خداوند سبحان گاهى مصلحت را در اظهار حق مى بيند روزنه اى باز مى كند كه خطاى شاهدها پيش از صدور حكم معلوم شود.