بر تو ضمانت آن و عوض كردن واجب نيست در صورتى كه در امانت خيانت نكرده باشى اما اگر كوتاهى كرده باشى ضامن هستى: مثل اينكه دهنده پول كس ديگرى را معين كرده بود كه توسط آن بفرستى، و يا آن شخصى كه پول را به آن دادى مورد اطمينان نبوده و در اين موقع هم اگر عين همان پولى را كه آن شخص به تو داده بود كه بفرستى فرستاده اى همان مقدار دينار مى توانند مطالبه نمايند ولى اگر تبديل به دلار كرده باشى و به آن واسطه دلار دادى به دلار ضامن مى شوى.
اگر نذر با صيغه شرعى شده باشد واجب است كه برّه ديگرى بگيرد و بكشد تا به نذرش وفا كند، ولى اگر اينطور نباشد واجب نيست كه برّه ديگرى بخرد، لكن بهتر براى آن خريدن برّه ديگرى است كه وفاء به نذرش نمايد اگر چه وفا كردن به او واجب نيست.
در برخى از روايات آمده است كه مراد از آن امر به عفو از مردم است، همانطوريكه در بعضى تفسيرها آمده است كه مقصود از اخذ عفو آنكه از اموال مردم اخذ مى شود كه مازاد از احتياجاتشان باشد بيان گر اينست كه اجحاف نمودن و زياده از حد گرفتن جايز نمى باشد و مقصود از معروف همانا عرف و خصلتهاى پسنديده است.
