كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

دادن حقوق، بر آن نماينده كه مشهور است برمى گرداند به دهنده اش آيا از ذمّه ساقط مى كند اگر چه مكلّف يقين داشته باشد كه برمى گرداند؟

حقوق را به آن نحو پرداختن كفايت نمى كند مگر در مواقع بسيار كم كه آن را هم مجتهد تشخيص مى دهد.

فروختن ماهيهاى حرام مانند مارماهى و منفعت بردن از پول آن جايز است؟

اگر منفعت ظاهرى آن خوردن حرام باشد فروختن آن جايز نيست.

در اجتماع ما رايج مى شود كه دوست پنهانى و ازدواج نامشروع (زواج احذان) مى نمايند كه خداوند متعال در قران به آن اشاره كرده است (ولا متخذات احذان) و نه دوست پنهانى و ازدواج نامشروع بنمايند، مقصود از آن به عبارت ديگر اينست كه مرد به يك زن كفايت نمى كند مى رود اظهار علاقه به زنهاى هرزه مى نمايد، يعنى به مجرّد اينكه از مال دنيا برخوردار مى شوند غريزه جنسى خود را از راه غير مباح و نامشروع اشباع مى كنند، و آزادانه بدون اينكه به مانعى برخورد نمايند اين عمل را انجام مى دهند، و حدّ مرزى از حدود خداوندى را رعايت نمى كنند، و اين نوع از انحراف و كجروى خانواده را پاشيده مى نمايد، و زمانى كه شالوده خانواده به اين سبك بنيانگذارى شد و نسل آينده چشمش كشاد و نگاه به جامعه كرد و اين وضع ناشايسته را در پدرانشان ملاحظه كرد، آنها هم روش آنها را اختيار خواهند نمود و اين وضع اجتماع را به فساد و پاشيده شدن خواهد كشيد، و ما از محضرتان مى خواهيم كه بيان فرمائيد آيا شريعت راه چاره به اين وضع معين نموده است و عذاب كسى كه اين عمل را انجام مى دهد چيست؟

اين عمل زناى محض است كه شرع مقدس راه چاره بر آن گذاشته و ترغيب نموده است كه امر ازدواج را آسان بگيرند، و از آن طرف به زنها امر نموده كه با آرايش خودنمائى نكنند و جلب توجه نامحرمان ننمايند و با مردان اختلاط ننمايند، سپس براى زنا كار عقوبت و حدّى معين نموده است كه باز دارنده است، ولى مسلمانان كه ملتزم نيستند كه به دين و تعليمات دينى خودشان عمل نمايند به ناچار بايد از عواقب وخيم آن برخوردار باشند.