واجب است بر او قضاء و كفاره از هر روز كه شصت مسكين را طعام بدهد و اگر به جهت بيشتر بودن كفاره بر آن نتواند بدهد آن اندازه كه مقدور است بدهد سپس از طرف باقيمانده اى كفاره استغفار كند، و افضل از آن اينكه عوض آن تصدق به اندازه اى توانائيش بنمايد همانطورى كه بر او فديه براى تأخير قضاء كه عبارت از يك كيلو گرم از طعام مانند آرد و خرما است از بابت هر روز واجب مى باشد.