بلى جايز بودن بيرون رفتن بستگى به اذن شوهر دارد، پس اگر اجازه ندهد بيرون رفتن بر زن حرام مى شود، گر چه اجازه ندادنش از او تنها براى به كرسى نشاندن حق خودش باشد، بلى براى زن هم اين حق است به بعضى از كارها كه بر او واجب نيست از لحاظ خدمت در خانه و يا غير آن اقدام ننمايد تا اينكه هر دو به آنچه راضى مى باشند توافق نمايند.
فروشنده مى تواند ميان مشتريها تفاوت بگذارد ولى بر او حرام است كه به مشترى دروغ بگويد، و بر او بگويد كه من به ( 110 ) دينار مى فروشم در صورتى كه او به ( 100 ) دينار مى فروشد.