پيام تسليت حضرت آیت اللّه نوری همدانی

پيام تسليت حضرت آیت اللّه نوری همدانی
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون

در سالروز شهادت حضرت علی بن الحسین، زین العابدین(علیه السلام)، ارتحال عالم بزرگوار و مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد سعید حکیم (رحمت الله علیه)که از خاندان بزرگ علم و فقاهت ، جهاد و شهادت بودند، موجب تأثر و تأسف گردید.

ایشان در کنار تالیف و تدریس معارف اسلامی و نشر فرهنگ اهل بیت عصمت وطهارت(علیهم السلام) و تربیت طلاب علوم دینی هرگز از حق طلبی دست بر نداشت. جهاد فی سبیل الله و تحمل زندان حزب بعث در سالیان طولانی، از معظم له چهره ای ماندگار در احقاق الحق و ازهاق الباطل به یادگار گذاشت.

اینجانب ارتحال این عالم ربانی را به محضر حضرت ولی‌عصر (اروحنا له الفداء) ، رهبر معظم انقلاب اسلامی، مراجع عظام تقلید، حوزه‌های‌ علمیه ‌نجف و قم، خاندان رفیع حکیم ، مخصوصاً فرزندان معزز ایشان، شاگردان و ارادتمندان آن فقید سعید تسلیت گفته و رحمت و غفران الهی را برای آن مرحوم از خداوند متعال مسئلت می‌نمایم.

حسین نوری همدانی
۱۳شهریورماه ۱۴۰۰

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا به ما اجازه مى دهيد كه حقوق كارمندى را و استفاده كردن از لباسهاى لشكرى را با نيابت از طرف حضرتعالى از مجهول المالك حساب كنيم و آيا به ما اجازه مى دهيد كه به برادران دينى از طرف حضرتعالى ابلاغ نماييم كه حقوقشان و استفاده از لباس لشكرى را با نيابت از ناحيه شما به عنوان مجهول المالك تصرف نمايند.

مانعى ندارد كه مجهول المالك از اين امور را با نيابت از طرف من بگيرند بطورى كه ملك من باشد، سپس اجازه مى دهم به شما كه به عنوان هديه از طرف من به شما مالك آن باشيد بدين شرط كه در حرام صرف ننماييد و زيادى از مخارج سالانه را خمس بدهيد، و اگر اين وجه ها تازه باشد و به دست مردم نرسيده باشد همانند اسكناسهايى تازه چاپ شده ( بلوك ) آن وقت ديگر احتياج ندارد كه از طرف من بگيرند بلكه مكلف مى تواند به خودى خود آن را تملّك نمايد.

ـ نزد ما در كربلاى مقدّس حسينيّه هست كه در زمانهاى اخير ويران شده و در آنجا اثاثى و مبلغى كه مخصوص آنجا بود و همه آن اثاث و مبلغ به بصره منتقل شده و در خود منطقه ما مسجد نيست كه احتياج زيادى به تعمير دارد، آيا گرفتن اين مبلغ براى بناى مسجد و گذاشتن اثاث در آنجا جايز است؟ و آيا گذاردن اثاث و استعمال اثاث در داخل مسجد براى اينكه تلف نشود جايز است؟ و آيا فروختن آنكه تلف مى شود جايز است؟

بكار بردن آن در حسينيه ديگرى در كربلا جايز است، در صورتى كه اين ممكن نباشد در حسينيه ديگرى استعمال آن در احتياجات آن جايز است و اگر آن هم ممكن نباشد جايز است خود آنها را در مسجد استعمال نمود بدون اينكه فروخته شود و جايز است فروختن اثاثى كه تلف مى شود و كاربرد ندارد و در عوض آن اثاثى را خريد كه صلاحيت استعمال را دارد و اكنون در جايى كه محل مصرف اثاث است استعمال گردد گرچه كمتر از آن باشد، و در صورت ممكن نبودن اين صرف آن در تمامى آنچه مربوط به بناى مسجد مى باشد خوب است.