كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

در مناسبتها ( همانند عروسى ها و تولدها ) بعضى هدايا و كادوهاى مالى و پولى مى آورند، و برخى از آنها تنها به درد كودك و زن مى خورد ( همانند لباسها و زيورآلات ) با اينكه مى دانيم آنكه اين قرضهاى اجتماعى را (با مسامحه در عبارت) مرد اداء خواهد نمود، آيا واجب است كه آنها را براى كودك تا رسيدن بحدّ بلوغ نگهدارى نمود؟ و آيا براى زن جايز است آن چيزهايى كه فقط براى او صلاحيّت دارد همانند لباسهاى زنانه و زيورهاى طلا او تملك نمايد يا نه؟

اگر ظاهر حال هديه كننده اين باشد كه آن مال كودك و زن هست مال آنها مى شود و براى پدر و شوهر تصرف در آن جايز نيست، ولى اگر ظاهر مال آن اين باشد كه آن براى پدر و شوهر است مال آنها مى شود، و اگر معلوم نباشد كه نظر هديه كننده چيست براى روشن شدن قضيّه بايستى به اهداء كننده رجوع نمود و از او پرسيد، و يا آن را از كسانى كه امر در ميان آنها مشكوك است بگيرد سپس احتياط نمايد و يا ميان آنها مصالحه نمايد.

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود خداوند لعنت كند دروغگو را اگرچه مزاح كننده باشد (لعن الله الكاذب ولوكان مازحاً) آيادروغ به صورت مزاح جايز است و آيا دروغ به كودكى كه تمييز نمى دهد جايز است؟

خبر دادن دروغ جايز نيست اگرچه از باب مزاح باشد و امّا دروغ بر كودك كه داراى تمييز نيست ظاهر اين است كه آن به قصد خبر دادن نمى باشد كه دروغ باشد در آن بلكه مقصود از آن صورت خبر است دروغ نمى شود بلى اگر مقصود از آن خبر دادن باشد آنوقت دروغ حرام مى شود.

حكم كسى كه يك قطعه طلا پيدا كرده و آن را فروخته و پول آن را خرج نموده است چيست؟ در صورتى كه تا به حال صاحب آن آشكار نشده است؟

اگر آن را به مدت يكسال معرفى كرده است چيزى بر آن نيست، و اگر معرفى نكرده است او ضامن است و بر اوست طلا به مقدار آن كه در ذمّه اش باقى مى ماند.