ديدار مرجع عالیقدر جهان تشیع سید محمدسعید حکیم (مدظله) با سفیر هلند وهيئت همراه

ديدار مرجع عالیقدر جهان تشیع سید محمدسعید حکیم (مدظله) با سفیر هلند وهيئت همراه
۱۳۹۷/۱۱/۰۶

مرجع عالیقدر جهان تشیع سید محمدسعید حکیم (مدظله) با بیان نقش مرجعیت دینی وحوزه ها علمیه در تحکیم مفاهیم دینی وانسانی صحیح در جامعه از جمله بردباری وهمدردی، گفتگو با آرامش و با حفظ ارزشها وبه دور از تعصب و خشونت، واحترام به دیگران، صرف نظر از دین، فرقه و ملیت آنها،  که این مفاهیم برگرفته شده از ارزشهای والای قرآن کریم وسیره معصومین (سلام الله علیهم آجمعین) می باشد, به میهمان خود سفیر هلند در عراق وهیئت همراه، توضیح واشاره نمودند.

معظم له همچنین به ضرورت واهمیت ارتباط بین جوامع مختلف انسانی، تا هر یک مستقیماٌ با فرهنگ دیگر وبدور از جعل وتحریف اشنا شوند، وهمچنین تا تصویر نادرستی از اسلام که منحرفین آن را اشاعه دادند از اذهان مردم پاک کنند

به نوبه خود آقای ماتیوس وولترز سفیر هلند، به قدرداني كشورش از نقش مثبت مرجعيت ديني اشاره نمود، واز فرصت ديدار با مرجعيت سپاس وتشكر كرد.

در پایان، معظم له از همه میهمانان تشکر نمود، واز همه کسانی که با مردم عراق همکاری وپشتیبانی می کنند قدردانی کردند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

اگر كارمندى در محلى كه از وطنش به اندازه اى مسافت شرعى دور مى باشد به مدت يك سال و يا بيشتر در آنجا كار مى كند و در روزهاى پنجشنبه و جمعه و يا در هر روز به وطنش مسافرت مى كند، آيا حكم نماز و روزه اش چگونه مى باشد؟

اگر طول مسافت هشت فرسخ باشد و در هفته دو بار مسافرت به وطنش نمايد همانطورى كه در فرض اول آمده است آنوقت نمازش را در راه شكسته مى خواند و در محل كار و وطنش تمام مى خواند. اما اگر هر روز مسافرت به وطنش نمايد همانطورى كه فرض دوم اين چنين است نمازش را در راه و محل كار و وطنش تمام مى خواند، ولى اگر ده روز در وطن و يا محل اقامتش بماند گرچه از پيش قصد ماندن نداشته باشد بايد در مسافرت اول در راه قصر نمايد سپس حكمش در راه و وطن و محل كارش تمام است.

آنهائى كه در گذشته از اهالى فاو بودند و اكنون هم به آنها اهالى فاو گفته مى شود در صورتى كه در آنجا نمى نشينند ولى براى گرفتن ماهى از دريا كه مى روند از محل سكونت خودشان به اندازه اى مسافت شرعى مسافرت مى كنند،ليكن در فاو دو روز و يا بيشتر مى مانند آيا حكم روزه و نمازشان چيست؟

آنان با اين وضع مسافرند و لازم است روزه شان را افطار و نمازشان را شكسته بخوانند مگر اينكه زندگى بيشتر آنها در سفر باشد به طورى كه در زندگى آنها مسافرت عادتشان شمرده شود و بيشتر مسافرت نمايند كه در آنوقت تمام نمودن نماز و روزه گرفتن واجب مى شود مگر اينكه يكى از آنها ده روزى در يك جا بماند كه در اين صورت در سفر اوّل قصر مى خواند و روزه را مى خورد سپس در سفر دوم و بعد از آن برمى گردد بر اينكه نماز را تمام بخواند و روزه را بگيرد.