پيام تسليت مدیریت حوزه علمیه استان فارس

پيام تسليت مدیریت حوزه علمیه استان فارس
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم

اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شیئ

رحلت مرجع عالی شیعیان عراق حضرت آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم «تغمده الله فی رحمته الواسعه» که عمری را در راه کسب علوم آل محمد صلوات الله علیه و آله و تربیت شاگردان مکتب امام صادق علیه السلام مجاهدت کردند را خدمت حضرت ولی عصر علیه السلام حوزه های علمیه، مراجع عظام تقلید به ویژه مرجع اعلای عراق حضرت آیت الله العظمی سیستانی دام ظله و ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای مدظله العالی و مردم شریف عراق تسلیت عرض می کنم و مغفرت و رضوان الهی را برای آن فقیه وارسته مسألت می‌ نمایم .

مدیریت حوزه علمیه استان فارس

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا جايز است فروختن كليه و همانند آن از اعضاء بدن خواه انسان احتياج مالى داشته باشد يا نه و قاعده عمومى در صحت و جواز فروختن اعضاء بدن چيست؟

احتياط وجوبى اينست كه اعضاء بدن را نفروشند خصوصاً آن اعضائى كه در معرض وابستگى زندگى انسان (همانند كليه) به آن باشد، بلكه اگر از برداشتن آن بترسد كه سلامتى آن به خطر بيافتد آن وقت حرام مى شود.

نظر حضرتعالى بر كودك همانند مسأله نظرى است گر چه اين به لحاظ واقعى كه فعلا قائم است مى باشد آيا اندازه اطاعت لزومى پدر چه مقدار است، بر فرض اينكه موضوع را تشخيص بدهد ـ دست پدر باز است؟

براى پدر ولايت بر كودك هست عادل باشد و يا فاسق باشد، غايتش اينست كه تصرف آن نافذ نيست اگر آن تصرف را براى كودك زيانبار تشخيص دهد، و امّا بر فرزند بزرگ (بالغ) پدر ولايت بر آن ندارد خواه فاسق باشد يا عادل، و بر فرزند واجب است اطاعت او در موردى كه ترك اطاعتش بريدن و عاق شدن باشد، مثل اينكه پدر احتياج به كمكى داشته باشد كه به آن فرزند توانائى دارد، و از شأن او هست كه به آن اقدام نمايد پس پدر از او بخواهد آنهم نكند، در اين صورت واجب است، و در غير اين صورت واجب نيست اگر چه مستحب است، بلكه در صورت عدم اطاعت از سلب توفيق و شكست خوردن خودش بترسد، مگر در جائى كه ضرورت عرفى ايجاب مى نمايد.

بسيارى از برادران شيعه در بيشتر كارهايشان مخصوصاً به هنگام پا شدن به كارى نام على (عليه السلام) را ذكر مى كنند و مى گويند (يا على) و اين مسئله برادران اهل سنّت را وادار به اعتراض مى كند، و مى گويند شما نام امام را جلوتر از خدا و پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى گوئيد و اين را عيب مى شمارند، آيا نام بردن بدين طريقه جايز است؟ و علّت آن چيست؟

آرى جايز است، زيرا كه كمك خواستن از غير خداوند در صورتى كه انسان اعتقاد داشته باشد كه همانا خداوند آفريدگار و تدبير كننده هست، و تمامى نيرو و قدرتها از او سرچشمه گرفته و به طرف او باز مى گردد، و آنكه از او كمك خواسته شده يارى نمى كند مگر به اذن پروردگار مانعى ندارد همانطورى كه انسان به هنگاميكه در مشكله اى مى افتد كه احتياج به كمك ديگران دارد آنوقت از برادرش و فاميلش و ديگران طلب كمك مى نمايد.