حضور جمعی از فعالان تربیتی استان بابل در دفتر

حضور جمعی از فعالان تربیتی استان بابل در دفتر
۱۳۹۷/۱۲/۰۸

هیئتی از فعالان تربیتی مرد و زن استان بابل عراق ، با حضور در دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم (مدظله) ، ادای احترام و سلام به معظم له ، با حجت الاسلام و المسلمین سید محمد حسین حکیم (دام عزه) دیدار کردند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

حضرتعالى چه مى فرمائيد در اين مسئله كه شخصى به يكى از محصلين علوم دينى مبلغى از حقوق شرعى (خمس و مظالم كفّاره) داده و آن هم به مستحقين داده و با رعايت موازين شرعى يك قسمت از آن مبلغ در حضور صاحب مال به فقراء داده است و پس از دادن به مستحقين صاحب مال خواست كه آن مبلغ را پس دهد آيا جايز است به صاحب مال كه محصل علوم دينى را جريمه كند و پولش را بگيرد؟

اگر دهنده اى حق شرعى به طالب علم تصرف در آن را مطلق گذاشته و مصرف خاصّى را معيّن نكرده است ديگر حق ندارد از اهل علم پس از دادن آن به مستحقين مطالبه نمايد. امّا اگر معين كند مصرف آن را و يا اينكه از او بخواهد كه آن را به مرجع معيّنى برساند و يا بگويد كه قبض وصول از يكى از مراجع بياور و آن تخلف كند و به ميل خودش صرف نمايد آنوقت دهنده اى حق شرعى مى تواند مطالبه كند و همچنين اگر طلبه ادّعاى نمايندگى يكى از مراجع را نمايد و سپس نتواند اثبات كند در اين صورت هم صاحب حق مى تواند مطالبه نمايد.

آيا ضبط كردن مكالمه تلفنى بدون اينكه طرف ديگر بداند و همچنين ضبط كردن چيزى كه برعليه او سندى باشد، بلكه اى بسا اگر طرف بداند كه ضبط مى شود حرف نزند جايز است يا نه ؟

اگر براى پائيدن و تجسّس بر عليه باشد جايز نيست، و همچنين اگر خيانت به امين بودنش باشد، مانند اينكه صاحب خانه را بگويد كه اين سخن ميان ما امانت باشد و آن را ضبط نكنى ولى او خيانت كند و ضبط كند حرام مى باشد امّا در غير اين صورتها حرام نمى باشد مگر اينكه سبب به ضرر و زيان افتادن طرف باشد كه انداختن به آن ضرر حرام باشد.

بسيارى از برادران شيعه در بيشتر كارهايشان مخصوصاً به هنگام پا شدن به كارى نام على (عليه السلام) را ذكر مى كنند و مى گويند (يا على) و اين مسئله برادران اهل سنّت را وادار به اعتراض مى كند، و مى گويند شما نام امام را جلوتر از خدا و پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى گوئيد و اين را عيب مى شمارند، آيا نام بردن بدين طريقه جايز است؟ و علّت آن چيست؟

آرى جايز است، زيرا كه كمك خواستن از غير خداوند در صورتى كه انسان اعتقاد داشته باشد كه همانا خداوند آفريدگار و تدبير كننده هست، و تمامى نيرو و قدرتها از او سرچشمه گرفته و به طرف او باز مى گردد، و آنكه از او كمك خواسته شده يارى نمى كند مگر به اذن پروردگار مانعى ندارد همانطورى كه انسان به هنگاميكه در مشكله اى مى افتد كه احتياج به كمك ديگران دارد آنوقت از برادرش و فاميلش و ديگران طلب كمك مى نمايد.