بازدید از شهرک الاعلام در منطقه السیدیه بغداد

بازدید از شهرک الاعلام در منطقه السیدیه بغداد
۱۳۹۶/۱۲/۱۵

در مسیر برنامه های بخش تبلیغ دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم (مدظله) ، هیئتی به سرپرستی سید محمد حکیم و شیخ محمد العبادی روز جمعه هشتم جمادی الاولی از شهرک الاعلام در منطقه السیدیه بغداد بازدید کرده و با نماینده آیت الله حکیم (مدظله) جناب آقای شیخ عبدالرسول العطار در آن منطقه دیدار کردند .
نماز ظهر و عصر نیز به امامت آقای سید محمد حکیم اقامه شده و سپس در سخنانی به جایگاه حضرت زینب علیها السلام و آثار اعمال مستحب در تربیت روحی و اخلاقی انسان اشاره نمود.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا گوشتى كه از ممالك كفر گرفته مى شود و نوشته شده كه كشتار به طريق اسلامى شده است آيا خوردن آن جايز است؟

گوشتى كه از ممالك كفر مى آيد اگر از دست مسلمان گرفته شود و اين احتمال داده شود كه آن مسلمان احراز كرده كه آن به طريق اسلامى كشته شده است آن وقت حكم مى شود كه آن پاك است، ولى اگر معلوم باشد كه آن مسلمان احراز كشته شدن به طريق اسلامى را نكرده است آن وقت محكوم به نجاست و عدم تزكيه است.

آيا براى زن زناكار عدّه هست؟ در صورتى كه زنا كننده يا كس ديگر بخواهد او را ازدواج نمايد؟

از زنا عدّه نيست و استبراء هم نيست، آرى مستحب است كه از آب نابكار به هنگام ازدواج نمودن استبراء نمايد، بلكه آن احتياط مستحب مى باشد، همانطورى كه در مسأله اى (93) از باب طلاق از منهاج الصالحين و در مسأله (19) از بحثهاى عدّه از احكام فقهيّه بيان كرده ايم.

اكنون ميان جوانان با ايمان سيماى عرفان و روحان و عالم به خدا و عارف باالله و سالك... تا آخر و غير از اينها از كلمه هائى كه جوان مؤمن را جذب مى كند، معناى اين كلمه ها چيست؟ و آيا اين طريق بر مكلّفها واجب است يا نه؟ و اگر چنانچه واجب نباشد، آيا پيروى كردن از آن صحيح است و سلوك و غير آن از سئوالها در خصوص اين موضوع چگونه بايد باشد؟

اين الفاظ پايه اش بر ادعاهائى است كه هيچ دليلى بر آن نمى باشد، و اين ادعاها از معارف اهل بيت (عليهم السلام) آب نخورده (بدست نيامده) است بطوريكه بشود با آن دليل آورد، پس لازم است كه انسان دورى كند از آن كسى كه اين ادعا را مى كند، زيرا كه آنها يا غافل و مغلوب و فريفته شده بر امرش بوده اند و يا گمراه كننده و افتراء گوينده اى مى باشند كه انسان مى ترسد از آنان به دين و مؤمنين صدمه برسد، و اى بسا كار آنها به آنجا مى رسد كه حرامها را حلال و حرمتها را هتك مى كنند، همانطورى كه ديگران از آنها كارشان به آنجا منجّر شد ( انالله و اناالله راجعون ) همانا بر اين ادعّاها پذيرش نيست مگر ميان مردمى كه از معارف اصلى حوزه هاى علميّه به جهت ضعف حوزه و كمتر بودن مبلغّين درست و حسابى محروم مى باشند.

اميدوارم كه قاعده اى آغاز مسافت را در شهرهاى بزرگ بطور واضح بيان فرمائيد؟ و اينكه از كجا مبداء حساب مى شود آيا كنار محله است، آنوقت جدا شدن محله ها را چگونه تشخيص دهيم؟ و يا به لحاظ خريدهاى روزانه است؟ و يا به جهت تمامى ارتباطات ميان محله ها است؟ مخصوصاً كه احتياجات اهل شهرهاى بزرگ براى بعضى ها پيچيده است مثلاً اى بسا دكتر متخصص در محلّه پيدا نمى شود و يا برخى از لوازمات چرخ ها و ماشين ها در محله مقدم مى باشد و يا به خاطر كمتر بودن رابطه هاى اجتماعى آن ميان اهل يك شهر بزرگ تردد به آن محله ها كمتر مى شود؟ آيا اين و همانند آن باعث مى شود كه آغاز مسافت براى شكست خواندن نماز آخر محلّه را قرار دهيم، اميد است كه قاعده اى اين را به تفصيل بيان فرمائيد؟

مقصود از اين در وضع زندگانى عمومى خودش به آنچه در محله اى خودش هست بسنده كند به طورى كه بيرون رفتن از محلّه يك حالت فوق العاده و استثنائى باشد و همانند سفر كردن باشد، و اين با اشخاص تفاوت مى كند و بعضى از اشخاص هستند كه لوازمات اجتماعى خودش را از تمامى اطراف شهر تهيّه مى كند آنوقت تمامى شهر بر او وطن شمرده مى شود و برخى لوازمات را فقط از محله اى خود فراهم مى نمايد و احتياج در ساير شئون زندگيش به محله هاى ديگر ندارد آنوقت محله اى آن وطنش مى باشد نه محله هاى ديگر و تشخيص با عرف است.