پيام تسليت مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

پيام تسليت مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون

قال رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله: مَوتُ العالِمِ ثُلمَهٌ فی الإسلامِ لا تُسَدُّ ما اختَلَفَ اللَّیلُ و النَّهارُ

در ایام سوگواری شهادت حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه السلام و در سالروز شهادت امام علی بن الحسین علیهما السلام ارتحال ملکوتی مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد سعید حکیم طاب ثراه موجب اندوه فراوان مومنین و جامعه اسلامی گردید.

زندگی سراسر مجاهدت آن عالم بزرگ در جهاد و اجتهاد و علم و تقوی، فهرستی طولانی در نشر و دفاع از معارف اسلامی و پایداری در برابر ستیزه‌جویان و ظالمان به مکتب اسلام و حریم مسلمین را رقم زده است.

آثار علمی و نوآوری‌های ارزشمند فقهی و تربیت شاگردان و هدایت‌های دلسوزانه‌ی آن فقیه نستوه، سیمایی نورانی و ماندگار را در اذهان همگان زنده و تداعی می‌نماید و به حق شخصیت علمی و عملی ایشان مصداق «العلماء ورثه الانبیاء» بود، که این مصیبت ثلمه‌ای جبران ناپذیر برای اسلام و‌ جامعه اسلامی است و این معنا در دیدار اعضای هیئت رئیسه مجنع عمومی جامعه مدرسین با آن فقیه برجسته در نجف اشرف و استفاده از نظرات و رهنمودهای حکیمانه آن مرحع عظیم الشأن، کاملاً مشهود و معلوم بود.

تحمّل سختی‌ها و زندان و شکنجه در رژیم بعث عراق، تلاش برای احیای مراسم پیاده‌روی اربعین و خدمات اجتماعی فرهنگی و ارتباط صمیمی با مؤمنین، نمونه‌های بارزی از دیگر مجاهدت‌های مستمر آن مرجع عالیقدر است.

مجمع عمومی جامعه مدزسین حوزه علمیه قم عروج ملکوتی آن عالم ربانی را به محضر شریف امام عصر ارواحنا فداه، مراجع عظام تقلید بویژه رهبر معظم انقلاب اسلامی، حوزه علمیه ‌نجف اشرف و حوزه‌های علمیه، بیت رفیع و خاندان با عظمت حکیم مخصوصا فرزندان معزز ایشان، شاگردان و ارادتمندان آن فقید سعید تسلیت عرض نموده و از درگاه ربوبی برای آن مرجع عالیقدر رحمت و رضوان و برای بازماندگان محترم صبر و اجر مسألت می‌نماید.

مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
۱۴۰۰/۶/۱۳

۲۶ محرم ۱۴۴۳

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا خون اهل كتاب محترم است و گرفتن مال او حرام است بشرط اينكه ذمّى باشد؟

بلى اين شرط است، ولى خيانت كردن در امانت ذمّى هم نباشد جايز نيست.

اينجا برخى از دخترهاى جوان هست كه سنّشان از سى سال گذشته است و ازدواج دائم قسمت نشده است ولى او مى ترسد كه به حرام بيافتد، ولى پيدا مى شود كسى كه او را ازدواج غير دائمى بدون اينكه به وليّش خبر دهد بنمايد آيا عقد نمودن آن صحيح است يا نه؟

ازدواج غير دائمى بدون اذن ولىّ جايز نيست مگر اينكه بدون مقاربت (دخول) باشد و در جايز بودن دخول اذن ولىّ شرط است، و براى اينكه به حرام نيافتد سزاوار است كه با ولىّ خود جريان را با صراحت و درستى خاطرنشان كند، پس اگر ولىّ بدون دليل موجّه عناد ورزى نمايد ولايت او ساقط مى شود.

آيا بستن لوله هاى رحم در صورتى كه شوهر و زن بچه دار شدن را نخواهند جايز است؟

احتياط وجوبى اينست كه اين عمل را ترك كنند اگر باعث نازائى دائمى گردد، ولى اگر موقتاً نازائى را سبب گردد آنوقت عيبى ندارد.

آيا بر نماز گزار در صورت صدا كردن پدرش بانامش عجله كردن و ترك نمودن مستحبّات واجب است؟

اين مسئله با اختلاف حالتها تفاوت مى كند، زيرا كه واجب همانا نيكى كردن به پدر و مادر (برّ والدين) است و براى آن ضابطه اى تعيين شده نيست.