اگر مرد بترسد كه همسرش به حرام بيافتد جايز نيست او را با همسرش تنها در يك منزل بگذارد، بلكه لازم است كه عفّت همسرش و خانواده اش را نگهدارى نمايد و آنها را از افتادن به فساد دور نمايد.
ب: اگر خبر از پاك نمودنش بدهد و احتمال راست گفتن او احتمال معتنابه باشد ممكن است كه به آن كفايت نمود، و اما اگر علامتهائى بر دروغ گفتنش باشد پاك كردن او كفايت نمى كند.
منظور از اين دادن حقوق به آن به اندازه اى شأن آن كه به آن احتياج دارد مى باشد چون آن در اين صورت مستحق به زكات و سهم سادات (خدا شرف آنان را بيافزايد) مى باشد امّا سهم امام (عليه السلام) آن را ضابطه اى ديگرى است كه آن را حاكم شرعى كه امين برآنست تشخيص مى دهد.
و از خداوند سبحان خواستاريم كه قيام كنندگان به اين امر خطير را به رعايت ضابطه هاى شرعى و تعدّى نكردن از آن ضابطه ها موفق و استوار نمايد تا از عهده اى مسئوليتى كه دارند بيايند و امانت و واجبى كه بر عهده آنها گذاشته شده اداء نمايند تنها توفيق دهنده خداوند متعال است.