آنكه از اهل بيت (عليهم السلام) روايت شده اينست كه اعراف پشته اى از مسك است كه به بهشت اشراف دارد، آنجا نشيمنگاه هر امام است با گنهكاران اهل زمانش از شيعه ها كه به انتظار حساب و يا شفاعت مى نشيند كه شايد آنها را هم داخل بهشت بنمايد، و آن همان چيزى است كه بر آن خداوند متعال اشاره مى كند ( لم يدخولها و هم يطعمون )( ) يعنى داخل بهشت نمى شوند در حالى كه اميد آن را دارند.
اقدام كردن به آن كار حرام است و در روايات بسيار تأكيد شده كه انسان غريزه اى جنسى خود را كنترل كند و خود را از افتادن به حرام نگه دارد حتّى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) نقل شده كه بيشتر اشخاصى كه از امت من به جهنم مى روند شكم چرانان و شهوترانانند. همانطورى كه از عمل ذكر شده بخصوص نهى شده و در احاديث شريف تعبير شده كه انجام دهنده اى استمناء همانند ازدواج كننده اى خودش مى باشد، در روايت امام صادق (عليه السلام) آمده است كه سه طايفه هستند كه خداوند متعال با آنها سخن نمى گويد و نظر به آنان نمى كند و از آنها ازدواج كننده با خودش و مفعول را شمرد علاوه زيانهاى بدنى و اجتماعى آن بايستى كه انسان را وادار كند كه از انجام آن عمل دورى گزيند، و لازم است بر مؤمنين از اين عمل پرهيز كنند، چونكه آن از حرامهاى شديد بوده و ضررهائى كه ذكر شد ببار مى آورد.