بلى جايز بودن بيرون رفتن بستگى به اذن شوهر دارد، پس اگر اجازه ندهد بيرون رفتن بر زن حرام مى شود، گر چه اجازه ندادنش از او تنها براى به كرسى نشاندن حق خودش باشد، بلى براى زن هم اين حق است به بعضى از كارها كه بر او واجب نيست از لحاظ خدمت در خانه و يا غير آن اقدام ننمايد تا اينكه هر دو به آنچه راضى مى باشند توافق نمايند.
ياد گرفتن آن در صورتى كه بكار گرفتن آن را لازم نگرفته باشد گرچه براى امتحان بوده باشد جايز است و استفاده كردن از آن پس از ياد گرفتن حرام است. مگر براى رد كردن سحرى به مانند آن و احتياط واجب آن است كه تنها در صورت ردّ نكردن سحر اگر ضررى عايد گردد آن وقت استفاده بشود.